Wat was je werksituatie?
Ik combineerde de zorg voor mijn moeder met een baan bij een administratiekantoor in een klein team van zes mensen. Op het werk heb ik alle aandacht en steun gekregen als het nodig was. De soms onverwachte zorg voor mijn moeder kreeg voorrang als het dringend was. Dat is nooit een punt van discussie geweest. Ook in de nasleep van het overlijden van mijn moeder, ben ik door mijn werk gesteund. Heel fijn, dat gun ik echt iedereen.

Op een gegeven moment heb je contact opgenomen met Welzijnskompas. Met welke vraag kwam je toen bij ons terecht?
Ik kwam al bij een yoga- en massagepraktijk in Hillegom omdat mijn nek vastzat. Bij die praktijk hoorde ik over Welzijnskompas en heb ik contact gezocht met jullie. Door de gesprekken met een mantelzorgadviseur heb ik een aantal zaken op een rijtje kunnen zetten. Via de Adempauzeregeling heb ik het traject bij de Yogapraktijk kunnen voortzetten. Eerst wilde ik dat niet, want ik vond dat ik dat allemaal zelf moest regelen.

Sowieso vind ik het lastig om over mezelf te praten. Ik ben altijd een zorgend type geweest. Hulp ontvangen vind ik veel lastiger dan ondersteuning geven. Ik vind het dankbaarder om voor een ander te zorgen. Wat me raakte was de opmerking dat als ik zou uitvallen, ik niets meer voor mijn moeder zou kunnen betekenen. Dat zette me aan het denken.

Omdat de behandelingen in de yogapraktijk zo op me afgestemd werden, werkte de ontspanning heel erg door. En ik kreeg ‘gekke’ oefeningen mee die me eerst verbaasden. Later merkte ik dat ze me hielpen uit mijn hoofd te komen. Die pas ik nog steeds toe als ik bijvoorbeeld in de nacht wakker lig.

Na het overlijden van mijn moeder kon ik ook nog op jullie terugvallen. Dat vind ik heel bijzonder. Want na het verlies kwam er nog van alles op me af. Je bent niet meteen mantelzorger af.

Hoe was het om het mantelzorgen te combineren met werk? Waar liep je tegenaan? Wat heeft je op de been gehouden.
Dat ik alleen woonde heeft me ruimte gegeven. Ik kon gaan en staan waar ik wilde. De steun van mijn werkgever was doorslaggevend om het vol te kunnen houden. Bij onverwachte situaties gaf mijn werkgever aan, dat als ik gebeld werd door of voor mijn moeder, dat altijd voorgaat. Mijn werkgever is altijd bereid een helpende hand te bieden. Omdat ik in een klein team werk, weet iedereen van elkaar wat er speelt. Iedere maandagochtend is het eerste half uur voor de verhalen van het weekend met alle collega’s samen. Dit alles heeft zeker positief bijgedragen. Er was altijd belangstelling en aandacht voor de persoonlijke verhalen. Voor mij geen ingewikkelde gesprekken met mijn werkgever dus. In nood mocht ik zelfs een keer de auto lenen van mijn werkgever om sneller ter plekke te zijn. Hele fijne werkgever!

Er was ook een tante (zus van moeder) die voor mijn moeder zorgde. Op woensdag deed ze boodschappen, op vrijdagmiddag was ze er altijd en op zaterdag ging ze voor hen samen een patatje halen. Die tante ontzorgde en steunde mij onwijs. Moeder was erg van de routines, iedere woensdag moesten er tijdschriften gehaald worden. Eerder deed vader dit en na zijn overlijden ging haar zus dat doen. Tweemaal daags kwam de thuiszorg. Dus ik had een goede controle over de situatie bij mijn moeder thuis.

Heeft deze periode je ook iets gebracht?
Ik kijk heel goed terug op deze periode. Ik heb alles kunnen doen wat ik wilde doen en het is goed geweest. Ik heb mijn best gedaan en al is het niet altijd gewaardeerd, denk ik dat ik het wel goed gedaan heb. (Soms haalde moeder een gebakje voor me als ze een keer niet zo aardig was geweest voor me). Wat mijn moeder zelf niet meer kon, heb ik opgepakt. Haar zelfstandigheid verliezen was voor haar heel moeilijk. En dan stond ik als dochter het dichtste bij haar en hielp ik haar bij wat ze zelf niet meer kon. En op mijn beurt kon ik mijn verhaal weer kwijt bij mijn dochter.
Het zorgen voor een ander geeft ook voldoening.

Wat zou je tegen andere (werkende) mantelzorgers willen zeggen?
Zorg voor jezelf en ga tijdig naar Welzijnskompas. Zorg dat je een netwerk hebt waar je je verhaal kwijt kunt. Er komt zoveel op je af. Het helpt als je het kunt delen en met iemand kunt sparren.